На Владимир Кецмановиќ, татко на 13 годинишникот кој со план уби осум соученици, чуварот на училиштето, и рани уште шест деца, му се заканува затвор од 12 години. Уапсен е за тешко кривично дело против општата безбедност, а според правниците, би можел да одговара и за други кривични дела. За едно од најтешките масовни убиства во историјата на Србија и првиот ваков случај што се случил во основно училиште, напаѓачот кој нема 14 години, всушност е се уште дете пред законот и неговата судбина е непозната, но последиците за страшното дело ќе ги сноси неговиот татко.
Тоа е законот и тука е крајот на приказната. Евентуално, ако се докаже дека е запоставен, може да им се одземе старателството на родителите и детето да се смести во институција, но тоа е веќе семејно право, а не криминално. Што се однесува до таткото, иако е рано за децидна дефиниција, она за што може, во овој момент, евентуално да одговори е дека ги прекршил прописите за поседување оружје и муниција, објаснува адвокатот Иван Симиќ.
Србија жали по прерано згаснатите детски животи по нападот во училиштето во Белград. Од денеска во земјата е прогласена три дневна жалост. Трагедијата, предизвика широка дебата за општата состојба на нацијата по децениските кризи и конфликти чии последици создадоа состојба на постојана несигурност и нестабилност, заедно со длабоки политички поделби.
Што можете да кажете, ова е трагедија за целата српска нација. Ова е вина на општеството, општеството не успеа. Образованието е уништено. Веќе нема авторитет од наставници, професори како што беше. Очигледно е дека нешто мора да се направи во спротивно ние како народ ќе исчезнеме, смета Видое Дурковиќ, жител на Белград.
Според надлежните се уште не е јасно што е она што го поттикнало 13 годишникот да реагира на таков начин. Сепак заедничкиот став е дека трагедијата го разоткри нивото на насилство присутно во општеството, кое по распадот на Југославија се таложеше со децении и е тешко да се санира.
Одеднаш, живееме во друг свет. Порано живеевме во свет во кој беше невозможно 13-годишник да биде масовен убиец и сега, одеднаш, тоа е можно и мора да прифатиме дека тоа се случи. Луѓето одеднаш беа потресени од реалноста и во океанот на насилство во кој живееме, како растеше со текот на времето и колку нашето општество беше запоставено со децении, тоа е многу тешко да се поправи, вели Драган Попадиќ, професор по психологија на Универзитетот во Белград.
Емоционалната пречувствителност и фрустрација, но и повлекување на детето во себе, се првите знаци дека со него нешто не е во ред, предупредуваат психијатрите. Во тој случај нешто во него се откинува и детето наоѓа решение за проблемот на начин кој му е достапен. Кога има милиони ТВ серии, каде земањето пиштол е начин да се реши проблемот, и насилството е високо ценето, тоа е аларм за едно општество да се преиспита што им нудиме на децата. Ние возрасните создаваме средина за децата и тогаш не треба да сме изненадени што нашите деца се агресивни, објаснуваат психијатрите.
Алиса Шутиноска