Десетици илјади луѓе од цела Босна и странство се собраа во вторникот во Сребреница на годишниот ритуал на комеморација на масакрот во 1995 година во источниот град и да им дадат достоинствен погреб на жртвите откопани од масовните гробници и неодамна идентификувани преку ДНК анализа, известува Асошиејтед Прес.
Дваесет и осум години откако беа брутално убиени во единствениот признат геноцид во Европа по холокаустот, 27 мажи и три тинејџери беа погребани во вторникот на огромните и постојано растечки меморијални гробишта непосредно пред Сребреница, придружувајќи им се на повеќе од 6.600 веќе погребани жртви на масакрот. Роднините на жртвите можат да закопаат само делумни останки на нивните најблиски, бидејќи тие обично се наоѓаат расфрлани на неколку различни масовни гробници, понекогаш оддалечени милји (километри).
Убиствата во Сребреница беа крвавото крешендо на војната во Босна од 1992 до 1995 година, која дојде откако распадот на Југославија ги ослободи националистичките страсти и територијалните амбиции што ги поставија босанските Срби против двете други главни етнички популации во земјата – Хрватите и Бошњаците.
На 11 јули 1995 година, откако босанските Срби ја завзедоа Сребреница, заштитена од ОН, тие одвоија најмалку 8.000 муслимански бошњачки мажи и момчиња од нивните сопруги, мајки и сестри, ги бркаа низ шумите околу несреќниот град и ги заклаа.
Сторителите потоа ги погребале телата на нивните жртви во набрзина направени масовни гробници, кои подоцна ги ископале со булдожери, расфрлајќи ги останките меѓу другите погребни места за да ги сокријат доказите за нивните воени злосторства.
Воениот политички водач на босанските Срби Радован Караџиќ и неговиот воен командант Ратко Младиќ беа осудени за геноцид во Сребреница од страна на специјалниот трибунал на ОН за воени злосторства во Хаг. Севкупно, трибуналот и судовите на Балканот осудија близу 50 воени функционери на босанските Срби на повеќе од 700 години затвор за убиствата во Сребреница.
Сепак, повеќето официјални претставници на српските и босанските Срби сè уште ги слават Караџиќ и Младиќ како национални херои и продолжуваат да ги минимизираат или дури негираат убиствата во Сребреница и да ги навредуваат жртвите и преживеаните од масакрот.
„Многу сме тажни и секогаш ќе бидеме тажни“, рече Мевлија Шабановиќ откако во вторникот го погреба братучедот кој имаше само 15 години кога беше убиен во масакрот. „Постојано сме понижувани и тоа не е во ред, мора да најдеме начин да живееме заедно“, додаде таа.