Претседателските кандидати дадоа многу ветувања, но понудија и многу „сеир“ на социјалните мрежи и медиумите. Не` натераа да се замислиме и над сопствениот математички капацитет.
Пендаровски играше ора во Берово и Гевгелија, додека топло ја поздравуваше конкуренцијата. Несебично го делеше и микрофонот со членството. Неговата најлута против-кандидатка, никако да му го погоди името.
Но, очигледно не и` е проблем само името на македонскиот претседател, слабо се снаоѓа и со американските. Нејзината против-кандидатка, излезе уникатна. Кандидатот на ДУИ се качи во автобус, водеше поткаст, дури и тргна по стапките на Бранко Црвенковски кому членството му бакнуваше рака.
Неговиот колега Груби ни откри дека Ахмети нема смартфон, а и расчистуваше видик. Кандидатот кој е најчесто по медиуми поради висококатниците, лично гази на цврсто тло. Неговиот кумановски колега пола кампања ја помина по судови,но сепак смисли интересен, двосмислен слоган.
И по триесет и две години од независноста, некои се сѐ уште во југословенски филм. Партиските лидери си ја вмешаа и фамилијата во кампањата.
Во отсуство на конкретна програма и проекти за граѓаните, што беше критикувано и од јавноста и од експертите, остана дилемата, дали можеби, ако се кандидираше тетка Жане,и ќе победеше?