Љубителите на литературата имаа можност да го прослават Денот на книгата и на авторското право и да ги проследат предавањата на дваjца истакнати претставници – Дејвид Гир, амбасадор на ЕУ во земјава и на Жосе Луис Лозано Гарсија, амбасадор на Кралството Шпанија, на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ во Скопје.
Датумот 23 април или „Денот на розите“ не е случаен. Во 1923 година, сопствениците на книжарници во Шпанија се собрале да му оддадат почит на познатиот автор на „Дон Кихот“ – Мигел де Сервантес, кој починал токму на 23 април. Идејата била да се поттикне размената на книги, наместо рози, како што се празнувало. А, датумот беше официјално признат како „Светски ден на книгата“ од УНЕСКО во 1995 година, поради фактот што се совпаѓа со смртта на авторот, како и на најголемиот драмски автор на сите времиња – Вилијам Шекспир.
„А сепак, оттогаш светот е луд по Шекспир. Од Гете до Верди, од Фројд до Прокофијев, од Елтон Џон до Тејлор Свифт, од Орсон Велс до Куросава, од Гус ван Сант од Итан Хок, НАС, Сол Вилијамс, Стормзи. Сите му се навраќаме на Шекспир. Тој ги доловува нашите најдлабоки мисли и дилеми. Дури и лагите што си ги кажуваме. И сите лингвистички и театарски средства по кои е познат само го прави истражувањето на нашата внатрешна личност уште помоќно“, рече евроамбасадорот Гир.
„Театарот, тоа беше голема вокација на Сервантес, иако се зачувани само насловите на седумнаесетта и текстовите на единаесетта. Беше успешен, но беше краток поради новата драматична формула на Лопе де Вега, која беше похрабра и помодерна од неговата. Другите негови комедии третираат теми на неговото заробеништво, како што се Бањите на Алжир, Третманот на Алжир, Големата султана и Галантниот Шпанец, а други се повеќе роман, како што се Куќата на љубомората и џунглите во Арденија, Лавиринтот на љубовта, Забавниот, Педро де Урдемалас и Блажениот Руфиан“, истакна Жосе Луис Лозано Гарсија, амбасадор на Кралството Шпанија.
Нина Стефанова