Иконското казино „Тропикана“ во Лас Вегас се урна поради градење на нов бејзбол стадион. Дел од властите во Лас Вегас се надеваат дека ќе ја поттикне економската иднина на градот. Населбата каде што се наоѓаше казиното брзо станува спортски кварт, каде што се сместени и стадионот Алегиант, дом на фудбалскиот тим Лас Вегас Рајдерс и Т-Мобиле Арената, која е домаќин на настани на УФЦ, ВНБА и НХЛ.
Хотелот имаше 22 ката, а беше отворен во 1957 година а славата ја доби во филмовите „Дијамантите се вечни“ и „Кум“ на Џејмс Бонд од 1971 година. Откако ќе се расчистат урнатините, официјалните лица се надеваат дека ќе започнат со градба на стадионот, но и со изградба на предложен паркинг. Стадионот се предвидува да чини околу 1,5 милијарди долари.
Марко Робинсон, кој е четири децении сопственик на еден од баровите во Лас Вегас, вели дека пропаѓањето на казиното било „тешко за многу луѓе кои работеле таму“, но додаде дека: „Тоа е нова ера. Ова е Вегас“.
Новиот стадион кој треба да го заземе местото на хотелот „Тропикана“ ќе додаде на растечкиот список на места и настани кои нудат нови искуства, наместо масите за карти и концертни сали во казината.
Лас Вегас пречека 330.000 посетители во февруари за Super Bowl, а билетите во Allegiant се движеа од 5.700 до скоро 19.000 долари на StubHub во деновите пред него. Следниот месец градот ќе биде домаќин на своето второ Гран При на Формула 1, откако минатата година привлече 315.000 фанови. Фајнл-фор серијата на кошаркарската NCAA доаѓа во градот во 2028 година.
Ворнер Брос неодамна објави план од 8,5 милијарди долари за развој на филмски и телевизиски студија во студиото Невада на UNLV. А футуристичката нова Сфера арена, која беше отворена минатата година, е најскапото место некогаш изградено во Лас Вегас, кое чини 2,3 милијарди долари.
Тропикана, еден од првите луксузни имоти на Стрип, помина голем дел од својот живот насочен кон гости од средната класа. Нејзините врски со организираниот криминал и променливиот конкурентен пејзаж ја доведоа до крај таа блескава ера. Тој беше продаден на Рамада во 1979 година, и покрај промените во сопственоста, беше наменет како одморалиште погодно за буџет додека не се затвори.