Националната галерија, и покрај сите напори во моментов, нема можност во целост да ја реализира својата визија за спомен куќата на Лазар Личеноски и истата да биде достапна за јавноста според проектниот концепт за обнова. Според директорката Дита Старова Ќерими, средствата кои ги определи Министерството за култура во годишната програма се значајни, но не и доволни. Направени се зафати во границите на буџетот со кој располагаат, но потребни се уште 16 милиони денари за фазата внатрешна и надворешна архитектура, вели Старова Ќерими.
„Секој ќе праша зошто е оваа сума голема, но знаеме доаѓаат различни кризи, а културното наследство не прашува за кризи, туку за сила која ќе биде способна да го негува тој дух и да најдеме сили од сродните институции да размислуваме за овие дела“, изјави Дита Старова- Ќерими, директорка на Национална Галерија.
Дополнителен проблем е и недостигот на стручен кадар за реставрација на штафелајното сликарство, недостигот на соодветни депоа и конзерваторска лабораторија.
Доколку се има предвид соработката на Европската куќа со Националната галерија, Старова Ќерими и евроамбасадорот Дејвид Гир со надеж дека таа ќе биде иницијална каписла за сродните институции, дипломатските претставништва и бизнис елитата да дадат своја поддршка.
„Од гледиште на делегацијата се надеваме дека кога работиме со Дита Старова Ќерими и Министерството за култура дека ќе оди напред оваа соработка со меѓународната заедница и да се внесе малку динамика во овој процес“, вели Дејвид Гир, шеф на Делегацијата на ЕУ.
Проектот за обнова на куќата е изготвен 2016 година, а дури по четири години започнаа работите на терен. До сега е завршена фазата водовод и канализација. Во завршна фаза е електриката. Завршена е реставрацијата на збирката мозаици, а допрва ќе се реставрираат сликите, библиотечната и етнолошката збирка. Според Конзерваторскиот центар допрва ќе се работи на санирање на влагата. Куќата на Личеноски е изградена во 1963 година, а отворањето за јавноста е исполнување на желбата на сопругата на уметникот, таа да биде музеј.
Нина Стефанова