Знае повеќе македонски песни, но ова беше изборот на младиот пакистанец кој тагува по своето семејство, ама стравот да се врати во неговиот роден Пакистан е поголем. Има 23 години, идентитетот не го открива за да не влијае врз постапката за азил.
Ако не дај Боже да не даде тој ден, ако ми откажат нема да свратам, оти многу ми е убаво, супер ми е. Се што сакав Господ ми даде, зошто да одам Германија, Франција, Норвешка? Сакам да добијам да оженам, не сакам да крадам, да бегам, чист како што ме научија, вели тој.
Тука живее веке двеипол години и е решен да остане. Патот на ова момче до земјава не бил нималку лесен.
Сакам да кажам дека патот е тежок, немаше храна, многу луѓе што умреа не можев да ги кренам во 2012. Ние сме 50 души, беше ладно, двајца паднаа доле не може да ги фатиш, не може да ги носиш. Таму сите за себе гледаат, сведочи тој.
Се разделил од неговите на само 14 години, на 1. јануари 2012 го напуштил домот, сам без никој близок. Границата од Пакистан во Иран ја преминал со помош на криумчар.