Дали лидерот треба да биде награден затоа што ја лаже својата земја? Тоа е прашањето што многумина во Британија го поставуваат откако кралицата му подари на поранешниот премиер една од највисоките награди во земјата.
Петицијата со која се бара одземање на витешката титула на поранешниот британски премиер Тони Блер брзо се приближува до 500.000 потписи додека расте гневот меѓу антивоените активисти и пошироката јавност.
Блер, или како што сега ќе го нарекуваат во Обединетото Кралство, Господин Тони, беше одликуван со „Витез придружник на најблагородниот орден на жартиера“, најстариотбритански орден на витештвото.
Не беше потребно долго време за да се зголеми широкото противење против наградата на Блер од страна на кралицата Елизабета.
„Тони Блер предизвика непоправлива штета и на уставот на Обединетото Кралство и на самата структура на општеството на нацијата“, се вели во петицијата со која се бара укинување на витезот на Блер.
Во петицијата се наведува дека Блер е „лично одговорен“ за смртта на безброј невини животи и дека треба да одговара за „воени злосторства“.
„Тони Блер е најмалку заслужната личност за каква било јавна чест, особено за она што го доделува Нејзиното Височество Кралицата“, се заклучува во петицијата.
Витез придружник на најблагородниот орден на жартиера е еден од најстарите и највисоките ордени на витешкиот ред во британскиот систем на почести. Основана во 14 век, кралицата го дава исклучиво како личен подарок, а членството е ограничено на 24 луѓе.
Лидерката на антивоената коалиција во земјата, Линдзи Герман, рече дека е „зачудена“ што наградата му била доделена на Блер.
„Мислам дека тоа е удар во забите за народот на Ирак и Авганистан и удар во забите за сите луѓе кои протестираа против војната во Ирак и кои се покажаа во право“, рече Герман.
Како еден од главните архитекти на војната во Ирак, Блер е нашироко обвинет не само за ужасниот биланс на жртви што војната ги имаше врз Ирачаните – се проценува на најмалку 460.000 загинати, со некои проценки дека бројката достигнува до еден милион – туку и за тоа како војната беше продадена на британската јавност и на меѓународно ниво.
Пред војната против Ирак во 2003 година, Блер тврдеше дека лидерот на земјата Садам Хусеин – беше на прагот да постигне оружје за масовно уништување, тврдења кои никогаш не се реализираа – и кои подоцна се покажаа како недвосмислено лажни.
Официјалната истрага подоцна откри дека „разузнавачите не утврдиле сомнение дека Садам Хусеин продолжил да произведува хемиско и биолошко оружје“.
Ниту една британска политичка фигура не е толку поларизирана како Тони Блер. Еден онлајн критичар рече дека „Тони Блер е награден со витез за убиство на еден милион невини цивили“, додека друго лице одлуката на кралицата ја нарече „шега“. Некои отидоа подалеку, тврдејќи дека британскиот естаблишмент секогаш штити и наградува еден од нивните.
„Британската империја отсекогаш ги почестувала своите најдобри убијци со витези, имиња на патишта, статуи… Тони Блер не е абер“, вели еден политички активист.
Блер заработи десетици милиони долари мешајќи се со некои од покорумпираните и деспотски режими во светот. Ако Тони Блер беше загрижен дека неговата пост-премиерска кариера ќе се згрози со оглед на омразата што ја инспирираше, тој не го покажа тоа. Неговиот прв голем договор беше со американскиот банкарски гигант JP Morgan, кој му даде петгодишен договор од 4 милиони долари годишно.
Тони Блер, исто така, беше назначен за пратеник за мир на Блискиот Исток, по цена од повеќе од 13 милиони долари, улога што ја имаше помеѓу 2007 и 2015 година.
За многумина, дека човекот кој помогнал да предизвика толку многу војна и уништување на Блискиот Исток треба да биде назначен за да најде решение за израелско-палестинскиот конфликт, за оние кои живеат во регионот, изгледаше како сурова шега.
Можеби не е изненадувачки што Тони Блер поднесе оставка во 2015 година и не донесе мир на Блискиот Исток.
Меѓутоа, во тоа време, Блер донесе одреден мир и просперитет за своето семејство, купувајќи куќи во центарот на Лондон вредни милиони долари. Неговото богатство се проценува на околу 60 милиони долари.
Како што во печатот периодично стигнуваа откритија за зделките на Блер со супербогатите и авторитарни режими, неговиот статус паѓаше подеднакво со еден британски весник кој го нарече поранешниот премиер „политички срам“.