Шокантни сцени пристигнуваат и од Хатај на границата на Турција со Сирија во која доброволци им помагаат на спасувачите.
На неа се гледа маж како стои пред урнатините и ја слуша жената, која е закопана, викајќи „Помош!“, додека удира во нешто метално, за мажот да ја слушне.
– Слушајте, ни викаат, закопани се, ни викаат да им помогнеме, но никој не доаѓа. Живи се, но не можеме да ги извлечеме. Видете, мајка ми и татко ми се во оваа пропадната зграда. Не можам да дојдам до нив. Како да ги спасиме? Никој не е дојден од сабајле. Ни викаат, слушајте ги – вели Дениз, кој плаче затоа што не може да стигне до преживеаните.
Спасувачите и волонтерите ги ризикуваат своите животи за да ги извлечат луѓето заглавени под урнатините. Температурите паѓаат, а ризикот од хипотермија опасно се зголемува.
– Децата ни се тука, што да правиме? Погледнете ја оваа зграда, половина е урната, ризикуваме се за да се урне врз нас. Но, што да правиме? Па не викаат, тоа се наши деца – вели еден очаен родител.
– Моите роднини се мртви, внука ми почина, имаше 17 години. Сваќата и трите деца се под урнатините. Молете се за нас, молете се за нас. Немаме никој, погледнете наоколу, никој – вели локален жител.
Непознат број луѓе се уште се заробени, а напорите за пронаоѓање на преживеани се отежнати поради студените услови. Лошата интернет-врска и оштетените патишта меѓу некои од најтешко погодените градови во јужна Турција, дом на милиони луѓе, исто така ги попречуваат спасувачките тимови.