Делата од ликовната изложба „Тела“ со кои се претставува Лина Дамјан во нејзината четврта по ред самостојна изложба претставуваат своевиден ликовен и личен перформанс на голи тела во голем формат.
Човековото голо тело низ сите векови во светот и низ историјата од првите ликовни претстави до ден денес е инспирација во неговата комплексност и привлечност од страна на својата природна, биолошка и социјална-политичка, емоционална и репродуктивната форма на живот во сите системи и општества.
Формата на голите тела во делата на Лина Дамјан претставуваат родово поларизирана голотија и соголеност, инспиративна тема за многу автори низ историјата на уметнсота, што можеме да ја видиме кај Адам од Говрлево, праисториските Венери, Адам и Ева, разголените тела во античките сцени кои се провлекуваат низ ликовните претстави во ликовниот, општествениот и религиозниот развој низ целиот среден век во Европа и светот. Па се до современите автори како Јоко Оно и Џон Ленон, Герхарт Рихтер, Џеф Кунс, Марина Абрамовиќ и до ден денес кај автори и визуелни уметници чија перцепција за човековото тело не е само природната родова припадност туку и социјалната и политичката, но базирана на емоциите и задоволството.
Телата коишто ги прикажува Лина Дамјан не преставуваат само едноставен приказ на голи тела како што би рекле „како од мајка родени“, туку се и уникатна можност за трансценденција од физичкото кон естетското и емоционалното, со што уметникот ја раскажува својата лична приказна и ги предизвикува перцепциите за нас и за светот.
Моментот на ослободувањето од физичката димензија преставува и ослободување од општествените и моралните стеги и токму со овој медиум – дигитален векторски цртеж, Лина Дамјан го овековечува инаку толку ефемерното и минливото чувство за убавина и задоволство.
Целокупниот дискурс на двете голи тела поставени во различни позиции, димензии и фрагменти со мултиплицирани движења во критериумот на параформација и позирање ја отсликуваат репродуктивната страна на фотографијата како база во компјутерскиот цртеж.
Лина ја потврдува позицијата дека фотографијата е кралицата на нудистичката уметност но и на можноста за реплицирање на уметничкото дело. А пак колоритот во позадината на соголените тела се менува и пулсира како аура предизвикана од убавината, задоволслтвото и емоциите, екстазата на животот и емотивното зреење сега и овде.
Текст на Гордана Велков