Со стихови од песната „Настан на езерскиот брег“ на француски јазик, амбасадорот Сирил Бомгартнер го започна чествувањето на големиот јубилеј – 100 години од раѓањето на великанот на современата македонска литература и култура, Ацо Шопов. Визијата на Шопов е повеќеслојна, тој во исто време пее за личното интимното, но и за универзалното, забележаа книжевните критичари и дипломати.
- „Тој на некој начин ја претставува храброста за ангажманот за кој тој знаеше дека е праведен, силата на една брилијантна и хуманистичка мисла. Секогаш имаше со себе скромност и едноставност, дури извршувајќи ги највисоките функции секогаш беше отворен и полн со почит кон светските култури и најмногу од се го водеше љубовта кон францускиот јазик, но уште повеќе за сопствениот јазик со кој тој толку блескаво твореше и го носеше“, изјави Иго Бештел, директор на Француски институт во Скопје.
- „Шопов изградува поетска градба која се темели на космополитската идеја дека културите во светот колку и да се географски одалечени кога се запознаваат и респектираат взаемно се проникнуваат и се оплодуваат. Неговата стихозбирка „Песна за црната жена“ директно инспирирана од неговиот допир со културата на Сенегал и особено со поезијата на Леополд Седар Сенгор е веројатно најексплицитниот пример на поетска апологија на Другоста во нашата современа литература“,изјави професорка докторка Соња Стојменска-Елзесер, Институт за македонска литература.
„Ацо Шопов како човек беше прекрасен, добар, племенит човек кој никого во животот не навредил и со никого не се замерил и со никого не беше скаран. Почит кон сите, тоа беше таа негова водилка во животот“, рече Светлана Шопова, сопруга на Ацо Шопов.
Нина Стефанова