Тениската суперѕвезда и деветкратен победник на Австралија опен Новак Ѓоковиќ сè уште не може да го преболи својот краток седумдневен притвор во Австралија во јануари годинава.
„Се чувствував немоќно. Кога пристигнав, не смеев да го користам телефонот три или четири часа. Беше среде ноќ од 01.00 до 09.00 часот по полноќ. Не спиев бидејќи минував низ испитување на секои 30 минути“, рече Ѓоковиќ, размислувајќи за деновите во Мелбурн неколку недели откако беше депортиран.
„Не сакам да седам овде и да се жалам на условите во тој притвор бидејќи останав седум дена“, рече тој.
Во случајот на Ѓоковиќ, неговата виза беше веднаш откажана по неговото пристигнување во Австралија поради статусот на вакцинација. Неговото барање за медицинско ослободување од вакцинацијата претходно беше прифатено од две независни австралиски тела, но сепак земјата ја откажа визата на 34-годишникот стравувајќи дека неговото пристигнување може да поттикне одвраќање на граѓаните да се вакцинираат.
Десетици мигранти ѕиркаа од прозорците додека Ѓоковиќ шеташе низ озлогласениот хотел, претворен во притворен центар, хотел Парк, и си замина за една недела.
За тоа време, барањето на Ѓоковиќ за личен готвач беше одбиено, па тениската суперѕвезда се реши на храна без глутен.
Мигрантите се жалат дека храната која се служи во притворот е ужасна. Истата храна што Ѓоковиќ можеше да одбие да ја јаде, сè уште им се служи на барателите на азил кои се задржани во хотелот „Парк“.
Останатите жители на притворот се 30 мигранти кои во земјава пристигнале од сосема различни причини, во потрага по безбедно засолниште, и тие остануваат таму.
Ѓоковиќ одамна го нема, но додека светот гледаше како се одвива процесот на притвор на тениската ѕвезда пред еден месец, неизмерно долгиот притвор на мигрантите привлече одредено меѓународно внимание.
Во новиот извештај што следеше по приведувањето на Ѓоковиќ, Хјуман рајтс воч рече дека Австралија ги држи луѓето во имиграциски притвор во просек по 689 дена – рекорден број кој е 12 пати подолг од Соединетите држави.
САД и Канада, кои имаат слични простории за притвор за мигранти, ги задржуваат мигрантите соодветно 55 и 14 дена, соопшти групата за човекови права.
„Тоа само покажува колку Австралија е сосема сама во светот, во однос на тоа колку е апсолутно ужасен притворот на неодредено време, дека нема краен датум“, рече Софи Мекнил, истражувач во Австралија од Хјуман рајтс воч.
Австралискиот закон налага притвор на сите не-државјани кои газат на тлото на земјата без валидна виза, но периодот на притвор првично беше дизајниран за да се добијат основни информации за здравјето, идентитетот, безбедноста и основните информации што го поддржуваат барањето за виза на барателите на азил.
Бранителите на човековите права, од друга страна, посочуваат дека задолжителниот притвор на мигрантите го надминува времето потребно за собирање на основните информации.
Некои мигранти, вклучително и деца, се притворени многу долги временски периоди, дури и по неколку години, и покрај тоа што не прекршиле ниту еден друг закон освен што немаат валидна виза за влез во земјата. Со оглед на тоа што Законот за миграција од 1958 година во земјата не определува временско ограничување за притворање на мигрантите, тие немаат предвид колку долго по нивното притворање ќе бидат ослободени или дали некогаш ќе бидат ослободени.
Исмаил Хусеин, 30-годишен мигрант од Сомалија, чувствува дека „гние“ во истиот притвор каде што престојуваше тенисерот. Но, притворот на Хусеин беше многу подолг, речиси девет години.
„Откако сум роден, не сум видел мир во Могадишу. Ал Шабаб ме киднапираше и ме мачеше, тие се обидоа да ме принудат да им се придружам, тогаш знаев дека морам да бегам“, изјави Хусеин за Sydney Morning Herald, зборувајќи телефонски од неговата соба.
„Се чувствував тажно што животот на една личност, кој е притворен само неколку дена, беше повреден од сите нас кои сме во притвор речиси 10 години“, рече Хусеин, сеќавајќи се на притворот на Ѓоковиќ.
30-годишниот мигрант чувствува дека единствената добра работа во притворот на славниот играч е вниманието што тој го донесе со себе.
„Може да има каде да се врати и тие ќе го пречекаат со раширени раце“, рече тој.
„Ако се вратиме ние назад, ќе не пречекаат куршуми“, додаде Хусеин.