Три генерации жени како семејство го напуштија украинскиот регион Транскарпатија населен со Унгарци, барајќи засолниште во Унгарија бидејќи бегаа од војната што се проширува што уништи безброј животи и млади и стари.
Пироска Бакса, родена во 1942 година, го напушти западното украинско село Чомонин заедно со нејзината ќерка и 14-годишната внука. Бидејќи руската војска се заканува да се прошири низ целата земја, нејзиното семејство ја убедило да се упати на безбедно во Унгарија – иако на 80-годишна возраст таа не сакала да го напушти својот дом.
„Почувствував дека не сакам да дојдам по секоја цена. Мора да ја напуштиш својата куќа, сè“, рече таа.
„Мојата ќерка има куче, но моравме да го ослободиме. Нема со кого да го оставиме, сите си заминуваат“.
Ќерката на Бакса, шивачка, и внуката, средношколка, ја придружуваат на безбедно во главниот град на Унгарија, Будимпешта, каде што има уште две внуки.
Нејзиниот зет преминал во Унгарија пред два дена, непосредно пред да стапи на сила украинската наредба за задолжителна воена служба за сите мажи на возраст од 18-65 години, што ги спречи да ја напуштат земјата.
Бакса ги раскажа ужасите на Втората светска војна во нејзиниот регион Украина, кога бомбардирањата опустошија градови и градови. Таа рече дека стравува дека оваа војна, како и Втората светска војна, ќе предизвика луѓето да го напуштат регионот како бегалци или да се приклучат на борбата на фронтот, оставајќи никој да не може да ги чува полињата.
Таа рече дека сега, таа ја става својата вера во Бог за да ги заштити неа и нејзиното семејство. Но, дури и од безбедноста на Унгарија, завршувањето на нејзиниот долг живот веќе го зема својот данок.
„Не можам да спијам. Не можам да заспијам на чудно место“, рече таа.
„Не можете да засадите старо дрво на ново место, тоа ќе се исуши. Тешко ми е ова патување“ – изјави бабата Пироска.